ΓΙΑ ΜΙΑ ΝΕΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗ

Εφημερίδα “ΕΘΝΟΣ”, 31/12/2013

Η Δημόσια Διοίκηση τίθεται σήμερα μπροστά σε νέα αιτήματα, τόσο ως προς τον τρόπο παροχής υπηρεσιών όσο και ευρύτερα σε σχέση με την ανταπόκρισή της σε καινοφανείς προσδοκίες αυτονομίας και διαφορετικότητας του πολίτη. Ωστόσο, μετά την κρίση η αναβάθμιση και όχι η συρρίκνωση των δημόσιων υπηρεσιών αποτελεί τη μόνη ορθή πολιτική επιλογή. Στο πλαίσιο αυτό, αναγκαίες εμφανίζονται ορισμένες κρίσιμες παρεμβάσεις.

Κατ’ αρχάς, η απουσία ολοκληρωμένου στρατηγικού σχεδιασμού αποτελεί την αιτία για τη διαιώνιση ποικίλων παθογενειών της Δημόσιας Διοίκησης και για τη χαμηλή αποδοτικότητα των φορέων της. Κατά συνέπεια, η ανάπτυξη στρατηγικού σχεδιασμού στη λειτουργία των δημόσιων υπηρεσιών, που θα εξειδικεύεται σε συγκεκριμένα επιχειρησιακά σχέδια και στόχους, αποτελεί πρωταρχική προϋπόθεση για την αναδιοργάνωση του κράτους.

Επιπλέον, η συμμετοχή των εμπλεκόμενων φορέων στις φάσεις του σχεδιασμού, της υλοποίησης και της αξιολόγησης των στρατηγικών σχεδίων παροχής δημόσιων υπηρεσιών μπορεί να λειτουργήσει ενισχυτικά για την επίτευξη των αποτελεσμάτων, ενώ παράλληλα να συμβάλει στην ανάπτυξη ενός νέου περιβάλλοντος συνεργασίας και συμμετοχικότητας στην παροχή υπηρεσιών. Ο εξορθολογισμός της χρηματοδότησης των υπηρεσιών με βάση τα αποτελέσματα που επιφέρουν, η παροχή ποιοτικότερων υπηρεσιών, η ανάπτυξη της ικανότητας συνεχούς αυτο-αξιολόγησης δημόσιων οργανισμών και η οικονομική ανάλυση των διαδικασιών που άπτονται της παροχής δημόσιων υπηρεσιών, αποτελούν πολύτιμα εργαλεία για την αναδιοργάνωση της Δημόσιας Διοίκησης.

Τέλος, η αποτελεσματική εφαρμογή των προγραμμάτων αναδιοργάνωσης των δημόσιων υπηρεσιών και αξιολόγησης της λειτουργίας τους προϋποθέτει τη μεταρρύθμιση του συστήματος προϋπολογισμού της Δημόσιας Διοίκησης. Δίχως την αναδιοργάνωση του συστήματος κατανομής των πόρων στις δημόσιες υπηρεσίες, οι μεταρρυθμίσεις παραμένουν μετέωρες. Απαιτείται λοιπόν η εισαγωγή ενός νέου μοντέλου κατανομής των πόρων, βάσει του οποίου η χρηματοδότηση συνδέεται άρρηκτα με τον βαθμό επίτευξης των στόχων των παρεχόμενων υπηρεσιών και με την ανάλυση των οικονομικών αναγκών ανά πρόγραμμα δράσης. Μόνο υπό αυτούς τους όρους το κράτος θα μπορέσει να ανταποκριθεί στις νέες ανάγκες που καλείται να αντιμετωπίσει.