Εφημερίδα “Έθνος”, 20/11/2012
Σύμφωνα με τις περισσότερες αναλύσεις, τα αίτια για την άνοδο της ακροδεξιάς επικεντρώνονται στην αυξανόμενη ανεργία, η οποία στους νέους κάτω των 30 ετών υπερβαίνει το 50%, και στην αποτυχία διαχείρισης του μεταναστευτικού προβλήματος. Ομως τον κυριότερο λόγο για την ενίσχυση των αντικοινοβουλευτικών, εθνικιστικών και ρατσιστικών δυνάμεων αποτελεί η απαξίωση των πολιτικών φορέων της Κεντροδεξιάς και της Κεντροαριστεράς.
Οταν μεγάλο μέρος όσων εκπροσωπούν τις συστημικές πολιτικές δυνάμεις κρίνεται ως αναξιόπιστο -(διε)φθαρμένοι ή αποδεδειγμένα ανίκανοι να κυβερνήσουν με γνώμονα τις αρχές της δημοκρατίας, της αξιοκρατίας, της νομιμότητας και της αλληλεγγύης-, τότε η απογοήτευση, η οργή και η απελπισία διοχετεύονται στα άκρα. Σε εκείνα τα στρώματα, ομάδες και άτομα που η ριζοσπαστική Αριστερά δεν κατορθώνει να διεισδύσει, την υποδοχή των πολιτικά ανέστιων έχει αναλάβει σήμερα η Χρυσή Αυγή. Δεν πρέπει να εκπλήσσεται κανείς από τη ραγδαία άνοδο της ακροδεξιάς. Οσο δεν απαλλάσσεται η πολιτική σκηνή από τα πρόσωπα που ?δικαίως ή αδίκως? φέρουν το στίγμα της χρεοκοπίας της χώρας ή ταυτίζονται με την άδοξη αποσύνθεση των κομματικών, ιδεολογικών και θεσμικών συντεταγμένων της Μεταπολίτευσης, τόσο θα ενισχύονται ο νεοναζιστικός λόγος και η υλική βία της ακροδεξιάς.
Η αντιμετώπιση του αντισυστημικού εθνικορατσισμού προϋποθέτει την ανανέωση προσώπων και θεσμών, τη δημιουργία πολιτικών κομμάτων που να λειτουργούν με δημοκρατικές εσωτερικές διαδικασίες, την απαγκίστρωση από το βρώμικο πολιτικό χρήμα και τα νεποτικά-πελατειακά δίκτυα. Το τέρας θρέφεται από τα σκουπίδια που παράγει η «συστημική» παράγκα. Εκμεταλλεύεται, επίσης, το γεγονός ότι δεν έχει διατυπωθεί ένας συγκροτημένος, ρεαλιστικός λόγος από τον πολιτικό χώρο που, με διαφορετικές παραλλαγές, (υποτίθεται ότι) υπερασπίζεται τη δημοκρατία και το κοινωνικό κράτος δικαίου.
Οσο τα τέως κόμματα εξουσίας βυθίζονται στην ψευδομεταρρυθμιστική ολιγωρία, τόσο η ακροδεξιά θα βρίσκει πρόσφορο έδαφος και πρόθυμους ακροατές ανάμεσα στους απηυδισμένους πολίτες. Τις ταξικές αναδιατάξεις της μεταμνημονιακής εποχής τις εκμεταλλεύεται η ακροδεξιά πρωτίστως λόγω της προϊούσας αποσύνθεσης των συστημικών κομμάτων.